Anadolu'daki Bizans Devleti'nin son dönemlerinde batı uçlarının dışında, topraklar çoğunlukla uzakta oturan ve yabancı toprak sahiplerinin malıydı. Bu mal sahiplerini ilgilendiren tek şey de, bu toprakları başka yerlerde kullanacaklan en çok geliri sağlayacak biçimde sömürmekti. Oysa, TürkIerin kurdukları ya da yeniden canlandırdıkları merkezlerin çapı ne olursa olsun, bunlar karlı bir yöresel talep doğurmuşlardı.