Baş karakterimiz Alimcan. Alimcan bana kimi hatırlattı biliyormusunuz? Bizim köyümüz de bir ağabey var ve boyunun kısalığı olsun ailesinin olmayıp tek başına yaşaması olsun ve sonra bekar olması tamamen o ağabeyi hatırlattı. Ve icimde bir an ona karşı da farklı bir bakış açısı oldu galiba benzetmemden kaynaklı tüm kitabı o ağabeyi düşünerek okuduğumdan olmali sjsjsj. Cengiz Dağcının hayal gücü uzak olduğu yerleri anlatırken coşuyor ve betimlemelerine hayran kalıyorum. Hasretlik taşidiği çok belli yüreğinde. Kitabımızda alimcan hem öksüz hem yetim ve tek başına yaşıyor. Hic evlenmemiş, çok istese de şimdilik evlilik hayali veya planı yok. Kendine yetim ekiyor, biçiyor ve paylaşıyor ve yiyor. Birilerine zararı olan bir insan değil. Konumuz da ise alimcanin hayatından bir kesit ve anasına olan özlemi rüyasında anlatıyor Cengiz Dağcı. Okumadığım tarzda bir eserdi. Güzeldi.

Rüyalarda: Ana ve Küçük AlimcanCengiz Dağcı · Ötüken Neşriyat · 201872 okunma

·

176 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.