Toprağın Elleri
Anneannemin toprakla uğraşmaktan çatlayan ellerindeki kudrete inanıyorum. O eller ki Ankara’nın kavurucu sıcağında yıllar boyu toprakla muhabbet kurmuş. Evet doğru kelime bu olmalı, uğraşmak rekabet barındırıyor ama o dostluk, ahbaplık ilişkisiyle ömrünü ölçmüş, biçmiş, değerlendirmiş. Bu dostluktan ona kahve telvesinden nişane kalmış; ayasıyla
··
13.2k views
Rahmetli babaannem, eşi bir kazada vefat eden çok çocuklu bir komşusunun çocuklarına hırka patik örerdi, komşusu dediysem aynı sokakta değil, ama mahallede epey uzak bir evde otururdu bu hanım.Ben çocuktum hiç unutmam, babaanem elimden tutar o hanımın oturduğu evin kapısına, kış ağzında poşetle ördüğü kışlıkları bırakır. Kapı açılıp poşet içeriye alınıncaya kadar köşede beklerdi.Artık hepimiz büyümüş olanı biteni anlayacak çağa erişmiştik. Bir vesile ile babaannemin cenazesine gelince bu hanım, herşeyden habersiz şöyle diyordu, "rüyamda merhumeyi gördüm bana üstüne örttüğüm örtü için teşekkür ediyordu."
Bu sahneyi ömrümce unutmadım, unutmam... Hanımın hiç birşeyden haberi yoktu ama Rahman Latiflerin en güzeliydi ve bize asıl ferahlık yurdu burası diyordu...
Onların bize su yollarını andıran emektar elleriyle sundukları bereket, toprağın kalbinin atışı gibi taze...
Gönlüne sağlık Erhan kardeşim.
Subhanallah. Görünen alemden ötesi var işte.
Sağ olasın abla. Rahmet olsun ölmüşlerimize.
3 next answer
Senin elin söyler
Avucunun toprağa değip donan çizgileri
Anlatır
Cahit Zarifoğlu
Erhan reis bir yandan Eylül abla bir yandan... Dünyanın kötü tesirlerini söküp atıyor insanın üstünden.
Böyle insanların var olduğunu bilmek ve var olacağından ümitvar olmak..
Allah onlardan razı olsun, mekanları âli olsun. Rabb'im o hasen diyarda kavuşmayı nasip etsin.
Amin Olgun amin. Bu dünyaya baktıkça daralıyoruz ama nefes almak yine ondakilerle oluyor.
1 next answer
Bazen, ne kadar güzel insanlar geçmiş bu dünyadan bu güzellikleri bize de nasip olur mu/ olmuş mu? diye hayıflanıyorum.Sonra da her şeye rağmen ümit var oluyorum bu güzellikleri duydukça🌸
Bu güzellikleri paylaşan gönüller de daim olsun, sağolun.
Bu yorum görüntülenemiyor
Anneanneme yetişen bir ömrüm olmadı ama dün gibidir, çocukken mezarlığını ziyaret ettiğimde, çocuk aklı toprağına sarıldığımda, sanki kavuşabilecekmişim gibi, o toprağın beni çeken, sarılan yanını unutmam.. vefatına yakın doğmuşum, annemin kalbindeki boşluğa bir dua misalinde belki. Velhasıl sözünüzle de hayli uzaklara gittim ben de Erhan kardeşim, iyi ki geçmişler bu dünyadan o topraktan eller ki manasıyla bir kılmışlar. İnsanı büyütmüşler en çok içimizde... Mevlam rahmetiyle eylesin. Kaleminize ve dahi ömrünüze bereket olsun.
Mekanı cennet olsun. Toprağa sarılmak... Çocuklardan öğrenilecek çok şey var denir ya öyle.
Teşekkür ederim abla, yorumun için sağ olasın.
1 next answer
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.