Her şey güzel başlıyordu tadında
Gülen gözler parlıyordu karşısında
Aşk sensin diyordu alıştıkça
Zaman hiç geçmesin istiyordu yanında
Sevmek nedir öğreniyordu onunla
Uykuya hasret kalıyordu gece olunca
Özlemek nedir anlıyordu uzak kalınca
Dünya onun oluyordu elini tutunca
Heyecanı bambaşkaydı sarılınca
Seni seviyorum diyordu haykırırca
Herkes bir başka o bambaşka oluyordu hayatında
Unuttuğu bir şey vardı aslında
Çok değer verip değersizleşiyorsun sonunda
Sen ne kadar çok sevsende bu böyle hayatta…
(ÖNER AKÇA)