Üslupdan üsluba fark var.Misâlen İskilipli Âtıf Efendi (rahmetullâhi aleyh)in "Tesettür-i Şerî"isimli risâlesinde Peygamberimizden bahsederken{Hazreti Rasûlü Ekrem Sallellâhu Aleyhi ve Sellem Efendimiz}ifadesi ne kadar edepli ve feyizli bir üslupdur.Okuyana feyz verir ve Peygamberimize olan sevgimizi,hürmetimizi kalpde diri tutmamıza sebep olur.Ama bunun birde tam aksi misâli olarak günümüzdeki birçok ilahiyatçının kitaplarındaki sönük bir "Hz.Muhammed" ifadesi ve (s.a.v.)şeklinde kısaltılmış bir salvele bu feyzi verir mi? Kalpde peygamberimizin muhabbetini harekete geçirir mi? Hayır.
Sadece Peygamberimiz içinde değil.Mesela Âtıf Efendi aynı risâlesinde{İmâmı Âzam Hazretleri}der,günümüz ilahiyatçıları ise"Ebu Hanife"
Bu sönük,bereketsiz,feyizsiz üslubun terk edilip hem yazıda hemde konuşmada Âtıf Efendilerin,Ömer Nasûhi Bilmen Efendilerin (رحمة الله عليهما) feyizli,edepli,büyük zatlara gösterilmesi gereken hürmeti izhâr eden üsluplarına dönülmesi lazım.
·
166 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.