Acayip karışık bir kitaptı. Hem beğendim, hem hayal kırıklığı yaşadım, bazı yerleri saçma buldum, hele sonu! O kadar ucu açık bırakıldı ki "SON" yazmasa asla bittiğine inanmazdım.
Kitabın başlarında ortam tel gibi gergindi ve yavaşça o havanın yumuşamasını okumak çok duygulandırıcıydı. Sonra Liraz ve Zirin arasındakiler... Allah'ım eridim o kısımlarda. Her ne kadar küçücük kıvılcımlar olsa da...
Karou ve Akiva bu kitapta sonunda yan yana omuz omuza durabildiler. Ama keşke derli toplu bir son olsaydı ya da başka bir kitap daha olsaydı. Yani böyle bir bombayı kitabın sonunda patlatıp da her şeyi havada bırakmak beni inanılmaz hayal kırıklığına uğrattı. Zaten o heyecanla beklediğim savaş olmadı (Ne Jael ile ne de Dominyon ile...). Bari sonundaki o olayla bir aksiyon görseydik. Zuzana ve Mik ise Karou'nun yanında el çantası gibi oradan oraya sürüklendi durdu. Bu da çok saçmaydı açıkçası.
Genel olarak seri çok sürükleyiciydi. Hayal gücümün sınırlarını zorladı. Ama son kitaba her şeyin bu kadar sıkıştırılıp cevapsız bırakılması üzdü. Daha farklı olabilirdi...