"Belki de mutluluk şudur: başka bir yerde olmanız, başka bir şey yapmanız, başka biri olmanız gerekirdi duygusuna kapılmamak." diyor İsaac Asimov.
Olanı olduğu gibi kabullenmek bu yüzden önemli. Çünkü insanın gücü sınırlıdır. Bazen olmaz. Çok istesen de olmaz, kabullenebilmeli.
“Şüphesiz böyle bir duvarın hakkından gelmeye gücüm yetmezse boşu boşuna yırtınacak değilim ama gücümün yetmediği bir taş duvar var diye razı olamam.”
Yeraltından Notlar, Fyodor Dostoyevski
"Sevgiyle kabul etmek..." çok zor olsa da bunu becerebilmek insana nefes aldıran bir duygu. Bir de "teslimiyet" kulun gücünün yetmediğine, Rahman'a bırakıp, teslim olması.
İnsan her zaman elinde olmayanı istiyor. Bir şeyi elde edince onun değeri kayboluyor. Yeni bir şey istiyor. Bu hep böyle olur.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.