Bir ara hocalığı denedim. “Moda” üniversitelerinden birinin rektörü olan dostum telefon etti:
- Edebiyat dersi veren arkadaşı kaybettik. Yerini doldurmayı düşünür müsün?
Gençlerin dünyasını yakından izlemeyi her zaman isterim. O fırsatı da değerlendireyim dedim. Uzun uzun notlar hazırladım, program yaptım. Ama sınıfa girdiğim ilk gün dehşete kapıldım. Abartıyorsam şerefsizim. Üniversite öğrencisi gençlerin Türkçe bilgisi normal bir ilkokulu bitirmelerine yetmezdi. “Öyle mi?” derken “mi” hecesinin ayrı yazılacağını bilmiyordu çoğu. Fuzuli’den Orhan Veli’ye şiirimizin nerelerden geçtiğini, romanımızda üç Kemal’in nelerde ortak olup nelerde ayrıldıklarını anlatmaya hazırlanmışken, “de” ekinin nerede bitişik yazılıp nerede ayrılacağı gibi şeyleri öğretmeye çalışarak geçirdim yarıyılı. Eğitim sistemimizin bugünkü ortamında insan yetiştirmek için didinenlere iyi şanslar ve bol sabırlar dilerim.
-Refik Erduran
Sayfa 48
·
742 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.