Öncelikle az sonra yapacağım yorumlar, tamamen kitabın konusu ve karakterleri üzerinedir. Çoğunlukla olumsuz olacak eleştirilerimin kitaba veya yazara karşı olduğu sanılmamalı. Bir kitabın güzel olmasının sadece konusunun iyimser olması, hep güzel olayların yaşanmasıyla olmayacağını aklımda tutarak yazmaya çalışacağım incelememi. Ama şunu da eklemem gerekiyor ki; ben biraz olsun kafamı dağıtmak, tarihi olaylar hakkında fikir edinmek vb. sebepler için roman okuyorum. Bu yüzden bu kasvetli kitap epey canımı sıktı. Son zamanlarda sıkça karşılaştığımız taciz, adam öldürme, yolsuzluk, rüşvet vb. temalı Türk dizilerini anımsattı bana ve eğer bir yarışma için okuyor olmasaydım belki de çoktan yarım bırakmıştım. Ama yine de bir başka pencereden bakacak olursak belki de karakterlerin ve durumların beni bu kadar öfkelendirmesi, yer yer fazlasıyla üzmesi yazarın kaleminin gücündendir diyebiliriz. !!Buradan sonra yazdıklarım kitap hakkında spoi içerir.!! İlk defa bir kitapta hiçbir karakteri sevemedim. Yusuf da dahil. O kadar çok mesele var ki değinmek istediğim, ne kadarı sığar bilmiyorum. İlk olarak, baştan beri çok yakın iki kardeş olarak tanıtılan Yusuf ve Muazzez'in birbirlerini sevmesini öğrenmek kitaptaki diğer olaylar kadar olmasa da şaşırttı beni. Sonra Kübra meselesi... Ah nasıl içim acıdı okurken.. Esas kızdığım Yusuf ve Salahattin Bey'in bunu öğrendikten sonra hiçbir şey yapmamaları. Hadi diyelim ilk öğrendiklerinde bir şey yapmadılar, Ali meselesinde ortaya atamazlar miydi bunu, Salahattin Bey olmasa Yusuf? Ali'nin ölümü ise tamamen apayrı bir olay zaten. Sen gel herkesin gözü önünde adam vur, sonra kanıt yetersizliğinden elini kolunu sallaya sallaya gez. Bir rüşvet, birkaç yalancı şahit... Sonra Yusuf bıçaklanınca da hiçbir şey olmadı. Bir kaymakamın oğlu bıçaklanacak, o da oğlunun yanına çıkıp "Büyümüş kerata" diyecek. Kitapta bir tane iyi karakter yok mu diyorsunuz okurken, sahiden yok. Biri de çıkıp demiyor ki ya siz ne yapıyorsunuz? Hiç mi hem ahlaklı hem sözü geçer biri yok bu kasabada diye diye okudum kitabı. Şahinde'ye zaten bir şey demiyorum. Saf ve iyi gösterilmesine rağmen Yusuf'u da bencil olduğunu düşünüyorum. Yoksa Şakir Muazzez'e bir yazma atınca yumruk atıp olay çıkarabiliyorken, Kübra veya Ali'nin meselesinde sessiz kalması başka neyle açıklanır ki? Olay örgüsünün bütün bu mantıksızlıkları ve soru işareti bırakan kısımlarına rağmen kitabın dilinin ilk defa roman yazan birine göre gayet başarılı olduğunu söylemem gerekir. Betimlemeler, kitabın anlatımı gayet başarılıydı. Bunların dışında oturmayan, eksik kalan bir şeyler vardı. Okuyucuya açıklanması gereken birçok nokta da. Ama bunları normalde hikaye yazarı olan Sabahattin Ali'nin ilk romanı olması ve aslında bunu seri halinde devam ettirmeyi planmasıyla açıklayabiliriz. Daha çok şey yazmak isterdim ama zaten yazı yeterince uzadı, sıkmaya gerek yok. Velhâsıl, üzerimde olumlu bir etki bırakan bir kitap değildi ama yine de yarım bırakmayıp okuduğum için pişman değilim.

Kuyucaklı Yusuf Sabahattin Ali · İş Bankası Kültür Yayınları · 2019174,9bin okunma

··

190 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

zehraa