Gönderi
Güneşi Uyandıralım
Şeker Portakalı kitabının devamı olan bu eserde baş karakterimiz olan Zeze 11 yaşlarında ve zengin bir aileye evlatlık olarak verilmiştir. Zeze fakir ve her günü dayakla geçen hayatından kurtulup bolluk içinde bir hayat sürmektedir fakat değişmeyen bir şey vardır; sevgisizlik.
Zeze iyi bir okulda okumakta, okuldan kalan sürede piyano çalmakta ve ödevlerini yapmaktadır. Bunların yanında sevgi olmayınca Zeze bu hayattan da lezzet alamamaktadır çünkü bunu kendi isteğiyle değil evlatlık olarak verildiği ailenin baskısıyla yapmaktadır.
Bir çocuğun temel ihtiyaçlarını karşılamak ve ona rahat bir yaşam sunmak onun mutluluğu için yeterli değildi. En temel ihtiyacı olan sevgi göz ardı edilince çocuk hayattan kopar ve sevgi ihtiyacını farklı şeylerde arar. Bu bazen yaramazlık olur bazen bir başkasına zarar vermek olur bazen de bir madde olur.
Şeker Portakalı kitabında Zeze hem şiddete maruz kalıyordu hem de sevgisizdi. Bu eserde şiddet yok ama sevgisizlik yine var. Şiddetin olmaması çözüm değil demek ki, çocuğun en temel ihtiyacı olan sevgiyi de verebilmektir asıl mesele. Çocuğa yalnızca bir yarış atı nazarıyla bakıp ona sürekli baskı yaparak çocuğun başarılı olmasını sağlayabilirsiniz belki ama içinde daima bir sevgi eksikliği ile yaşayacaktır. Asıl başarı bu değildir halbuki. Asıl başarı çocuğun yüreğindeki boşluğu doldurabilmektir yani çocuğun içindeki güneşi uyandırabilmektir.
·
141 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.