"Yetmiş kilo derdim var, Anne bana simit al, Neden burda değilsin, Rahat bir yerde misin? Yetmiş kilo derdim var, Baba bana kavun al, Kavunu da hiç sevmem, Sen bunu bilir misin?" Böyle söylüyor Kalben 'Doya doya' şarkısının başında. Kitabında da tüm yaşanmışlıklarıyla bir hikaye karşılıyor bizi. Koda ve Kantante'nin iç içe geçmiş hayatlarını okuyoruz. Anne ve babamızın, çocukluğumuzun ileriki yaşantımızda nasıl da etkili olduğunu daha iyi anlıyoruz. Kalben öyle güzel işliyor ki travmalarımızın büyüttüğü bizi. 'Yara'sız insan var mıdır acaba diye düşündürüyor. Gerçekten mümkün mü acısız, kaygısız büyümek? Bunun kesin bir cevabı var mıdır bilmiyorum ama Kalben, "Kendini ciddiye almadan dünyayı ciddiye alanlar" için yazdığını söylüyor bu romanı. Neler yaşamış olursak olalım kendimizi sevmekten bahsediyor. Hadi bugün kendimizi ve yaşanmışlıklarımızı affedip omzumuzdan öpelim :)

Eski Dünyanın YangınıKalben · Holden Kitap · 2022705 okunma

·

294 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rümeysa Yağmur