Bir hayat mücadelesi kitabı…
.
Halit Ziya Uşaklıgil öyle güzel bir eser koymuş ki ortaya kitabı okurken o mücadelenin her zerresine “işte bu gerçek, tam da böyle olmuyor mu hayat karşısında” diyorsunuz. Hele ki Ahmet Cemil ile bir yakınlık kurarsanız kendi ruhunuz ile büsbütün o mücadelenin içinde Ahmet Cemil’in yanında yer alıyorsunuz. Bazen kaybederiz, o zaman tüm metanetimizi toplayıp kalkmak güçlenmek için belirli bir zaman gerekir o zaman için hangimiz iyi olabilir?
.
Bir genç ki hayata karşı öyle ümitleri, öyle hayalleri üstüne üstlük birde sanatçı uslubuyla bakıyor hayata! Onun gözlerine her şey öylesine şiirsel, öylesine takdire şayan ki hele şu kainat! Gökyüzü ve deniz büyülüyor onu üstelik gece saatlerinde ona “mai ve siyah” diyor. “Elmas yağmuru” diyor o denli sevebiliyor hayatı üstelik bir mücadelenin üzerinden gelmişken. Ama hayat bununla kalmıyor büsbütün sarsıyor Ahmet Cemil’i işte o zaman ne bu edebi bakış açısı, ne şiirsel yaklaşımlar hepsi gidiyor. Sonra onlardan da nefret ediyor. Mai ve siyah işte siyahlıklar belki Ahmet Cemil’in boğulduğu ve kitabın sonlarında da dilediği…
.
Bu anlattığım mücadele hepimizin hayatında da mevcut. Ondandır ki size diyor ki “bak bende işte bunları yaşadım, bende üzüldüm ama işte devam ediyorum”.
.
Kesinlikle okunması gereken kitapların başında geliyor. Keyifli okumalar dilerim. Hayat mücadelenizde başarılar ve çokça güç! 🫶