Bugün Cahit Zarifoğlu'nun ölüm yıldönümü. Ben onu "Yedi Güzel Adam" dizisi ile tanımıştım. Onu ve geride kalan altı güzel adamı... Bu güzel adamın birde yarım bıraktığı bir şiiri var. Bana göre kimsesiz bırakılmış bir şiir çünkü başlıksız bir şiir.
Donuk
Kar beyazı sanılabilir
Üstünde kaydığımız deniz
Su masmavi ve köpükler
Bembeyaz kırılıp dağılıyor sahile
Üsküdar Kabataş yolcu motorları
Peşpeşe ne güzel
Arılar gibi çalışıyor
Ben de çalışmak
İşleyen hayatın içine dönmek
İstiyorum
Donuk
Sam yeli sanılabilir
Nefesimiz
Ve vapur kalkıyor
Bu güzel adamı anmak benim için büyük bir onurdur. Çünkü çocukluğumda belki de tanıdığım ilk şairdir. Şiirleri her ne kadar mesajını anlamasam da bana çok naif gelirdi. Bu iletiyi
Mustafa Ökkeş Evren 'in şu sözleri ile bitirmek istiyorum. "Bazı kişilerin (ölse bile) parantezleri kapanmaz."
·
211 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.