Sohrap, çağdaş İran şiirinin en büyüklerinden. Şair kimliğinin yanında iyi de bir ressam olan Sohrap, resim tutkusunu şiirine de işlemiştir. İmgeleri, metoforları “görseldir” Kağıdı tuval, sözcükleri fırça gibi kullanmıştır. Bunu pekiştirecek bir kaç dizesi vardı onları ararken şuna denk geldim aslında hiç düşünmemiştim ama şu dize durgun nesnenin (ki resimde sık kullanılan bir imgedir) nasıl bir metafora dönüştüğüne çok iyi bir örnektir: “gel beraber taşın durumundan bir şeyler anlayalım” veya şu dizeler: “nar dalında yarıldığında,
elim tutkudan bir şadırvan olurdu.
çayırkuşu şakıdığında,” veya şunlar: “ben pencerelerin kalp atışıyla abdest alırım
namazımın içinden ay akar, tayf akar…”
Sekiz kitap şairin bütün şiirlerinin toplu olarak Türkçede basıldığı ilk kitaptır. Sohrap okuyunuz, seveceksiniz.