Bazı insanlar trip, kırgınlık, kıskançlık, sitem, sitem, sitem..sen çağırdın çağırmadın, sen aradın aramadın, hep sen'den, hep onlar'dan, başkalarının suçlarından ve hatalarından, kendi sarsılmaz masumiyetlerinden ve daimi haklılıklarından oluşuyor. Çok yorucular. Zalimlerin olduğu bir dünyada, onca düşman varken, en başta kendi nefsimizle mücadele etmek varken, sevdiklerimizle mücadele içerisinde olmak gereksiz, yorucu, migren ve vakit israfı. Kalp israfı. Neden kendimizi ve sevdiklerimizi, böylesine yoruyoruz bilmiyorum.
Birisi kalbimi kırdığında ya da saçma sapan sebeplerle sitem ettiğinde, hep aynı tepkiyi veriyorum. Anlamıyorum. Bilmiyorum ki ben bu duyguları. Trip atmak nedir bilmiyorum. Hesap sormak, hesap vermek nedir bilmiyorum. İlişkilerde tutulan hesap defterleri hangi dengeye göre ayarlanıyor, nasıl hep karşıdaki kişi haksız bulunuyor bilmiyorum. Ben adaletten yanayım; taraflar umrumda değil. Annem babam dahi olsa her zaman haklı olamaz. Bilmiyorum işte. Arayandan Allah razı olsun, kalbimi kıranı Allah affetsin, iyilik yapanın hayrını Allah kabul etsin, yormayan, sevdiğine nefes aldıran herkesi Allah sevsin, sevdiklerine de sevdirsin. Benim yolum bu, düşüncem bu. Ötesini bilmiyorum.