Sevginin toprağı içinde kök salıp, yeşerdigi kalp ve zihindir. Elbette hayat bulduğu kalbin ve zihnin ürünü olacaktır. İnsan bunu görür, hisseder ancak sevginin iyilestiriciligine inanır. Gölgede kalan yüzüne değil, ışığın aydınlattığı yüzüne bakmayı seçer. Çünkü onu görmeye ihtiyacı vardır.