Türkçeye, Sümerce (Gök-Tanrı) anlamına gelen Dıngır-Tingir kelimesinden geçen Tanrı kavramı ilk defa Uygur dilinde görülür. Bundan gökleri yöneten, gökleri kuşatan güç anlaşılır. Tanrı insanlarla, insan davranışlarıyla ilgilidir. İnsanların bütün işlerine, düşüncelerine, eylemlerine karışır. Kızar, yıldırımlar düşürür, şimşekler çaktırır, yağmurlar yağdırır, İnsanların arasına girer, ıssız yerlere, ormanlara, kırlara gider. Bazen gizlenir, bazen herkese ışık, evreni sarsan bir güç niteliğinde görünür. Depremler, fırtınalar, yangınlar, seller onun buyruğu altındadır. Eski dinlerde olduğu gibi Türklerde de üç büyük Tanrı vardır : 1- Göklerin Tanrısı, 2- Suların Tanrısı, 3- Karaların Tanrısı. Bu üç büyük Tanrıdan sonra bütün tabiat olaylarını temsil eden ikinci derecede Tanrılar gelir.
Sayfa 16Kitabı okudu
·
571 views
"Bütün olayların, varlıkların ayrı bir Tanrısı vardır. Bunlar da üç büyük Tanrının buyruğu altındadır. Bu üç büyük Tanrı ilk defa Sümerler ve Hititlerde görülür. Gerek Sümerler, gerek Hititler tarafından ölçüler içinde geliştirilen bu üçüzlü Tanrı inancı sonradan Türklere geçti."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.