sen hala anlamadın sevginin en hasını
sen hala çözemedin ırmağın dünyasını
o, coşkun bir denizin sularına yürürken
sen hasta bir çeşmeden doldurmuşsun tasını
gittiği her iklime sevdanı götürürken
gözyaşı çukuruna gömmüşsün deltasını
henüz bir tokat gibi inmedi yüzüne aşk
kalbine çivilerle gömülmedi ayrılık
görmedin bir arslanın can çekişen resmini
yalnızlık kitabında okumadın ismini
bir takvim yaprağında yanmadı bakışların
dökülen tüylerine tutunmadın kuşların
karanlık köşelerde acı acı gülmedin
sen henüz kovulduğun kapılarda ölmedin
o celali uykudan uyanmadın, uyanma
düşlerimin rengine boyanmadın, boyanma