Emre Karakaya , 1994 doğumlu. Yani 2022 itibari ile daha 28 yaşında genç bir yazar ve şair kendisi. İstanbul Üniversitesi ve Boğaziçi Üniversitesi nde okumuş. Bugünlerde yüksek lisans mezunu başarılı bir genç kalemimiz. Şimdilik bir öykü ve bir şiir kitabı mevcut. Ümit ediyorum ki kendini bu yola daha fazla verirse iyi yerlere gelecek.
Şiir kitabı olan
Yansımalar ı bana imzalı olarak yakın bi zamanda gönderdi. Kendisine öncelikle teşekkür ediyorum ve incelememe geçiyorum izninizle.
Kitaptan anladığım kadarı ile 9 yıl önce yani daha 19 yaşında iken annesini kaybetmiş genç yazarımız. Özellikle anne özlemi, sevgisi, yokluğu ona çok anlam dolu şiirler yazdırmış, onları ben çok beğendim. Mutfak sensiz eskisi gibi kokmuyor sözü özellikle beni derinden etkiledi. Sanırım annem hayatta iken bu düşünceye geldi isem, yokluğu ne hale getirirdi düşünmek bile istemiyorum.Başı sağ olsun genç yazarın bu vesile ile bunu buradan belirtmek istiyorum.
Bir şiirinde dünyaya yabancılaşan bir insanı anlatan şair, başka bir şiirinde olanaksız mı yoksa bütün olanaklar diyerek bizi soru işaretlerine itiyor. Aşk zehirlidir diyor bi başka şiirinde. Başka bir şiirinde geçecek geçecek diyerek kendini avutuyor.İnsanın aklı, zihni, yüreğidir asıl cennet, cehennem diyor ki bence burada çok haklı. Bi başka şiirinde beni yalnızca temiz yürekler avutur diyor.Başka bir şiirinde umudunu kaybetme, sevgi arayışı kavramlarını görürken, başka bir şiirinde varoluş çabasını görüyorsunuz.Bir tutam sevinçte bile üzülecek çile vardır diyor. Ki bu bana çok anlamlı geldi. Çünkü hepimiz biliriz sevinci elde ettiğin yollar meşakkatlidir. O sevinci elde edene kadar neler kaybetmişizdir kim bilir? Başka bir şiirinde üzülmek isterse insan üzülecek şeyi bulur diyor. Burada da düşünmeyi olumlu anlamda yönlendirmekten bahsediyor ki yine haklı. Herkes kendi ihtimalini sever diyor bi başka şiirde. Herkesin sevdiği yada sevgisi kendine özeldir. Kimsenin olmadığı bir ortamda acını içine gömersin diyerek yalnızlığın o acımasız tarafına değiniyor. Bu kısımda anlatma biçimi olarak çok hoşuma gitti. Ve son olarak savaştaki bir cocuğun lüksü gökyüzüne bakabilmesidir diyor ki bu beni çok düşündürdü.
Bir şiirinde tarzını
Nazım Hikmet Ran e benzettim. Aynı onun gibi satır başlarında her defasında 5, 10 boşluk kullanarak başlıyor. Bir merdiven oluşturuyor yani yukarıdan bakılınca. Diğer bir özelliği ise
Sezai Karakoç üstad gibi noktalama işaretleri kullanmaması.
Şiirlerinde tanrı, boşluk, yokluk, yalnızlık, hiçlik, ölmek gibi kelimeleri çok sık kullanıyor. Tek solukta okuyanlar için sıkıcı oluyor tabi kelime azlığı.
Nevrotik, Sisifos, Rapunzel, Anksiyete gibi orjinal isimli şiirleri var. Sisifos u Özdemir Asaf ta da anımsıyorum.
Genel anlamda sevdim kalemini. Yeni bi şair, yolu uzun. Umarım başarı için çok çalışır ve onu bi gün yakalar.
Puanım 8.
YansımalarEmre Karakaya · Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık · 019 okunma
·
8,5bin görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
