"Saçımdan tırnaklarıma kadar sızlamıştım o gün...
Bedenim ağrıyordu..
Kanıyordum..
Gökyüzü hiç olmadığı kadar kasvetli ve dünya bir o kadar da dardı, sığamıyordum..
Her aldığım nefes son nefesimmiş gibi göğsüme batıyordu.
Sanki, sanki ruhum bedenimi terk ediyor da ölümün sancısını çekiyordum. Hiçbir şey duymuyor, duyduğumu anlamıyor, içten içe çürüyordum. Yüreğimde yoğun bir basınç, kan damarlarımda süzülmüyordu sanki..
Altından kalkamıyordum. Doktorlara göre yaşıyordum, âşıklara göre çoktan etim kemiğimden ayrılmıştı..."