Çocukluğa, tadı damakta kalmış o güzelim yaz aylarına görkemli bir veda... Kimi zaman Douglas, kardeşi Tom ve arkadaşlarına eşlik ederken kimi zamansa onları kendi aleminde bırakıp, anılara dalıp gidiveriyorsunuz okurken. Vitrinde görüp, bir sabah başucunuzda bulmayı hayal ettiğiniz spor ayakkabıları anıyorsunuz. İple çektiğiniz yazın yapılacakları listeleyip, ömürden uçup gitmesine bir nebze de olsa mani olmaya çabalıyorsunuz. Tıpkı o senenin karahindibalarını şarap yapıp şişeler gibi... Yıllandıkça daha bir kıymeti bilinen... O güzel günlere dalıp gittikçe, bir mutluluk makinesi icat edip o günlere geri dönmek isteği doğuveriyor içinizde ama sonrasında farkına varıyorsunuz ki, her güzel şey sonsuza dek sürecek olursa güzelliğini yitirir. Bazı şeyler, o anda kaldığı müddetçe kıymetli. Çocukluğa dair herhangi bir detay, sizi bir anlığına da olsa o günlere götürebilecek birer zaman makinesi işlevi görür ama o makinenin içinde fazla zaman geçirmek, sizi dünle bugün arasında sıkıştırıp harap edebilir. İşte bunun farkına varıyorsunuz. Bir arada olmanın tadını bilmek kadar, ayrılıkların da tadına aşina olmak gerektiğini, araya bazen yolların, bazense yollardan da ötesinin girebileceğini, ölüm diye bir şeyin olduğunu ve sevdiklerimizi de peşinden sürükleyebileceğini fark ediyorsunuz. Bahçede, verandada veya herkesin yer yataklarında yattığı o ortamlarda, örtünün altında uyur numarası yaparak büyüklerin sohbetlerine kulak kabartmanın, uyku esir alana dek o sohbetlerin ahenkli tınısının tadına varmanın verdiği hazzı hissediyorsunuz. Ki bazen sırf böyle bir ortam oluşsun diye bazı geceler elektrik kesilsin istersiniz. En azından ben isterdim... Ve en nihayetinde bütün bu güzel şeylerin hepsinin birer sonu olduğunu, ama sona erse dahi ardından gelen ve bugünkü bizi oluşturan yapıya temel oluşturarak sona erdiğini idrak ediyorsunuz. Gün gelip öleceğinizi bir de... Tüm bunları, düzyazıyla şiir yazar bir maharetle sunuyor bize Bradbury. Kendisiyle tanışma kitabım oldu bu kitap ve gerek içerik olarak, gerekse okuduğum anki hissettirdikleriyle favorilerim arasına girdi. Bilimkurgu evreninde veya fantastik diyarlarda tanışırız diye düşünürken böylesi bir tanışıklık, beklenmedik ama bir o kadar da hoş oldu. Daha çok şey söylenir aslında ama gerek, çok sevdiğiniz bir şeyi anlatabilmenin zorluğu, gerekse anlatarak yaşanacak hazdan kırpma çekincesi, beni daha fazla şey söyleme çabasından alıkoyuyor. Velhasıl, çocukluğunuza özlem duyduğunuz bir zaman, özellikle de yaz ayları içerisinde okuyunuz efenim.
