-Cənnət bizim öz dünyamızdadır.
-Yəni harda?..
İqamətgahda kirpiyini tərpədən belə yoxdu. Təkcə tacirbaşı açıq-aydın şəkk-şübhə və rişxəndlə danışırdı:
-Mən ömrüm boyu savab eləmişəm, ya şeyx! Ac qarın doyurmuşam, sınıq könül sarımışam. İndi ki cənnət öz dünyamızdadır, rica edirəm, göstər gedim oturum öz yerimdə. Fəzl uzaqdan-uzağa ona yüngül istehzalı təbəssümlə baxırdı:
-Cənnəti görmək üçün uzağa getmək lazım deyil- dedi.- Ayağının altına bax
- Ayağımın altında heç nə yoxdur.
Fəzl güldü:
-Bir adam ki, ayağının altında torpağı görmürsə, cənnəti mən ona necə göstərim?
Sayfa 96Kitabı yarım bıraktı
·
98 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.