İçimi ısıtan bir kitap daha...
Size de oluyor mu bilmiyorum ama ben İstanbul'da bazı sokaklardan geçerken o sokakların ruhuma bir şeyler fısıldadığını hissediyorum.
Kitabı okurken daha önceden de içinde bulunduğum mekanlardan, anılarım olan sokaklardan tekrar geçtim hayalimde... Çocukluğumda bisiklet sürmek için can atarak gittiğim çok büyük bir alan olmasa da bana fazlasıyla yeten Fındıklı sahilinden, Kabataş civarından başlıyor kitap, Yusuf Paşa Sebili'nden... ve Süleymaniye kütüphanesi ile bitiyor.
Çeşmeler, Çarşılar, Hanlar, Hamamlar, Kütüphaneler, Camiler saymakla bitiremeyeceğimiz bir çok tarihi yapı bulunduruyor İstanbul bünyesinde. Hangi sokağa girseniz gözünüze ilişecek bir eskiyi bulursunuz. Hepsinde bulamasanızda çoğunda bulursunuz diyelim. Kitapta da birkaçından bahsedilmiş; yapıların kim tarafından, niçin, nasıl ve kime yaptırıldığı; ne tür tadilatlardan geçtiği, ve üzücü de olsa yitip gittiğinden ya da işlevini kaybettiğinden varsa hikâyesinden...
Değişik bilgilere de rastlamak mümkün mesela Fesin moda olduğu zamanlarda sokaklarda birkaç kuruşa fes püskülü tarayan çocukların olduğunu biliyor muydunuz? Ya da kitapların daha uzun ömürlü olması için ilk sayfasına "Ya Kebîkec!" yazıldığını?
Ben bilmiyordum, aydınlandım. :)
Son olarak kitapla yaşadığım bir anımı anlatmak istiyorum. Geçtiğimiz pazar sağanaktan nasibimizi aldık birlikte çantamda olmasına rağmen hafif ıslanmasına engel olamadım. Ama yine de benim kadar ıslanmamış olması büyük şans
Ben kitabı beğendim, okuyacaklara da keyifli okumalar dilerim. :)
