Cihangir Martin, renk körü bir ressamdır. Bu nedenle paletindeki siyah, beyaz ve gri tonları eserlerine renk katar. Hatta sadece renk katmak ile kalmaz, içeriğinde gizli mesajlar barındırır. Bir gece bir olaya karışır ve ruhunun en derinlerinde olan karanlık yönünü keşfeder. Yaşanan olay sayesinde başka bir renk görmeye başlar. Böylece Cihangir gördüğü renkler ile aydınlığa kavuşur. Geçer tuvalinin karşısına fırçayı sürdüğü an benliği ile buluşur. Herkesin ruhuna dokunur ama kaybolan vicdanına yeniden kavuşamaz. Renklerle buluşmaya devam etmek için yapmak istediği tek şey vardır: Öldürmek... Bir başka insanı öldürmek ve başka bir rengi görmek... Bir cinayet ve bir renk daha... Her cinayette ondan esirgenen bir güzelliği görmek... Her ressamın kendine has bir yolculuğu vardır ya işte o yolculuk ressamın iç dünyasının tezahürüdür. Cihangir 'in dünyasını görmek gerçekten etkileyiciydi. İşlenen konu polisiye gibi görünse de bence psikolojik tahliller daha baskındı. Tahliller başarılı mıydı? Kesinlikle başarılıydı. Polisiye türüne meftun biri olarak "İyi ki bu kitapta polisiye ögesi çok fazla yoktu." diyerek sizi şaşırtacağım. Çünkü karakterin ruh hâli iç çatışmalar ile çok güzel yansıtılmıştı. O yüzden polisiye açıdan baskın olmaması beni rahatsız etmedi. Kurguyu da bütünüyle sevdim. Okumanızı tavsiye ederim.

Gri BohemEray Aydın · İmpala Yayınları · 202278 okunma

·

464 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gizem Kısacıklar