1984'teydi, bir gün Yaşar Kemal telefon edip yemeğe çağırdı beni. Bir romanının yayın hakkını büyük bir gazeteye satmıştı o sabah, aldığı çeki uzatıp "hemen işinden istifa et, bununla bir şiir kitabı bitir" dedi. İki yıl çalışmadan şiir yazılabilecek bir meblağdı sözkonusu olan. Davranışını hiç unutamayacağım. Ama bu anekdotu başka bir nedenle aktarıyorum: Yaşar Kemal'in istediği, kendi kitabının getirdiklerinin başka bir kitap doğurmasından ibaretti.