Ve biz, yer Tanrıları,
Alaca karanlığa gömüleceğiz, Şafakta başka bir dünyaya
uyanmak için, belki. Fakat aşk kalacak,
evet, aşk kalacak
Ve silinmeyecek hiçbir yüreğin
üstünden,
Hiçbir dudaktan parmak izi, onun.
Kutsal demirci ocağı yanıyor Kıvılcımlar saçarak.
Ve her kıvılcım bir güneş Yaratılışın ocağından saçılan.
Gölgelik bir yer aramak
Ve yere özgü Tanrısallığımız içinde
uyumak orada
Daha iyi, daha akıllıca olur bizim için.
Öyleyse, bırakalım, İnsanca zaaflarla yaralı Aşk
hükmetsin yeni güne.
