Sürgün dönemlerinde Pablo Nerudanın bir postacı vardı, Nerudanın mektuplarını getirip götüren. Bir kıza aşık olur Postacı ve kızın aklını alır Neruda'nın şiirleriyle)
Bunu görüp Nerruda kızıyor. Postacı da:"Şiir, onu yazana ait değildir.Ona ihtiyacı olana aittir,” diyor)
İhtiyacı olanlar brnimsemiştir mutlaka bu kitabı da)