Yazar Körlük'te olduğu gibi yine sıradan dünyayı, ufak bir senaryo değişikliğiyle anlatıyor. Demokrasi ile yönetilen bir ülkede, başkentteki seçimlerin sonucunda oyların neredeyse tamamının boş oy çıkması ile hükümetin içine düştüğü krizi okuyoruz. İnsanların tamamı aydınlanmış, bir gerçeğe varmış gibi. Yönetime tepkilerini boş oy atarak, hukuka tamamen uygun bir şekilde gösteriyorlar. Böylece demokrasinin Saramago yazmasa belki akla gelmeyecek bir eksikliği ortaya çıkıveriyor. Boş oy atmak suç değil ve kimse ne oy verdiğini söylemeye zorlanamaz. Bu iki kuralla bağlanan hükümet ne yapacağını bilmiyor ve absürt çözüm yollarına başvuruyor, önce sıkıyönetim ilanı, ardından vatandaşları cezalandırmak için başkentin taşınması, şehrin sınırlarının kapatılması, ve en son da bu "komplo"yu gerçekleştiren birilerini bulup suç yükleme çabası. Bu kitapta, Körlük'ten farklı olarak, insanların başlarında bir yönetim olmasa da vahşileşmediğini, otoritenin eksikliğini hiç çekmeden yaşamaya devam etmelerini okuyoruz. Hükümetin gereksiz bir şeye ve demokrasinin bir yanılsamaya nasıl dönüşebildiğini de. Kitabın ilk yarısında bunlar iyi bir şekilde anlatılıyor bence, polislerin yaptıklarına odaklanan ikinci yarıyı ise biraz sıkıcı buldum. Kentin kendi kendine sorunsuzca yaşamaya devam etmesine dair daha çok şey görmek isterdim. Bunun dışında bu boş oy "salgının" nasıl ortaya çıktığının gizemli bırakılması, anlatıcının konudan çok sempatik şekilde sapıp farklı ayrıntılara değinmesi gibi yönleriyle de kitap zevk vericiydi.

GörmekJosé Saramago · Kırmızı Kedi Yayınları · 202218,2bin okunma

·

88 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

human person