Son zamanlarda okuduğum oldukça değişik konusu olan bir kitaptan bahsetmek istiyorum sizlere. Fantastik türdeki bu kitabı okurken ilk başta kendinizi sonsuz bir aşk hikayesi içinde buluyorsunuz. Fakat sayfalar ilerledikçe olaylar bambaşka bir boyut kazanıyor. Deyim yerindeyse ters köşe oluyorsunuz. Asil bir karaktere sahip olan Brain ve Clara kardeşlerdir. Clara için saf aşk, üst düzey kişiliklerin kalplerinin birbiri için çarpmasıdır. Buna ulaşılabilmesi için de öncelikle asil karakterli olunması gereklidir. Clara, kelebekleri aşkın simgesi olarak görür, ne zaman onlardan biri üzerine konsa "hoşgeldin aşk böceğim" derdi. Ve bir gün kelebekler ona gerçek ve saf aşkı Phil'i getirdi. Brain ise kitabın ana karaktedir. Asil, zeki, deha, yardımsever, kendisini sevdiklerine adamış onların mutluluğunu her şeyden üstün tutmuştur. Brain kitap okumayı çok sever ve çatı katındaki kütüphanesinde saatlerce kitap okurdu. Yoğun okuma yaptığı günlerin sonunda bir gün rafın en iç bölümünden gıcırdamaya benzer bir ses duyar. Sesin geldiği yere doğru gider ve kara kaplı esrarengiz defter ile karşılaşır. Kara kaplının içinde yazanlar Brain'i oldukça dehşete düşürmüştür. Yazının devamını nasıl getirsem nasıl anlatsam çokça düşündüm ama bulamadım. Kitabı okuduğunuzda bana hak vereceğinize eminim Clara, Phil, Brain ve diğerlerinin başına neler geldi dersiniz? Kelebek nasıl bu kadar değerli ve kıymetli olabilirdi? Esrarengiz olaylar birbiri ardına yaşanıyordu. Okudukça şaşıracak yazarın kurgusuna hayran kalacaksınız. Hayatımız birisi tarafından mı yazılıyor yoksa kaderimizi elinde tutan Yazar, kalemi bize mi veriyor? Yaratıcınım bahşettiği hayatı mı yaşıyoruz, kendi hak ettiğimizi mi? Hayatta çektiğimiz acıların gerçek yüzü bu. Uğruna gözyaşı döktüklerin ise sadece zahiri. Kabul etsek de etmesek de hepimiz hak ettiğimiz ömrü yaşıyoruz. İnsanları hatalarıyla değil, karakterleriyle değerlendirmeliyiz. Farkına varmadan bir yanlışın içine girip bu hayatın kuytu köşelerine sürüklenmek o kadar basit ki. O gece gökyüzündeki yıldızlardan sadece biri ötekilerden daha parlak ve can alıcı güzellikte ışıldıyordu. Etrafında kümelenen diğer gök cisimleriyse minnettar olurcasına ona saygı duyuyordu. Bu yıldızın var olmasını sağlayan Yazar değildi. Fakat kimin için parladığı başından beri belliydi.

ZahiriAlbert · Cinius · 2021133 okunma

·

255 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

seda bayoglu