Ve seri bitti... Ne yazmam gerektiğini bilemiyorum. Üç kitap boyunca Betül'ün git gellerine alıştık ama ilk defa Ömer Günsur bize duvarın arkasındaki küçük çocuğu gösterdi. Korkusunu, çaresizliğini ve en önemlisi de sevgisini gördük. Bunu ise ilmek ilmek kalbimize işleyen tabiki de kendisini tebrik ettiğim Merve Özcan'dır. Herkes, bu kitaptaki eksikliklerden bahsetmişti. Kitabı bitirdikten sonra kimisine hak verdim, kimisini haksız buldum. Son kitapta diğer karakterlere de yer verilmesi hoşuma gitti. Onları da hissettik hep birlikte. Lakin, eksik kaldı. Kısa geçtiler kitapta. Belki onlara daha çok yer verilseydi Betül-Ömer çiftine yer kalmazdı. Yazar, bunu da düşünmüş olabilir. Bir de asıl çiftimize dönmek istiyorum. Onların ayrılıklarını, kavgalarını iki kitap boyunca o kadar çok okuduk ki benim bu kitaptan umudum iyi şeyler olacak yönündeydi. Hayat hiçbir zaman günlük güneşlik gitmez elbette; üzüldüğümüz, kırıldığımız, kavga ettiğimiz zamanlar elbette olur ama bu kitapta da büyük çaplı bir olay beklemiyordum. Bana olmaması gerekliydi hissi verse de yazarın hayal gücü olduğu için bu noktaya elbette karışamam. Ve son olarak betimlemeler... Yazar, diğer iki kitapta hoşuma giden betimlemeleriyle romanını ön plana çıkarmıştı ve bu kitapta o betimlemelerin eksikliğini hissettim. Onun dışında Ömer gibi bir adamı Betül kaptığı için bir parça çıldırmış da olabilirim. Yine de güzel bir seriydi ve güzel bitti son kitap. Tavsiye kesinlikle edilir.

Ruhunu Haramdan SakınMerve Özcan · Portakal Kitap · 20171,314 okunma

··

159 görüntüleme

JULİET CAPULET

@romeonunpremsesi ·

20 Nisan 2020 16:29

Aynı şekilde Ömer gibilerinin ender bulunması durumunda Betül'ün Ömer'e rastlaması ve hayatının bi' parçası olması bir nebze de olsa üzdü. Ayrıca şuraya da değinmek istiyorum. İkinci kitapta Ömer yüzünden Elif'i kaybediyorlar. Burada Ömer'e çok kızdım, fazlasıyla da ağladım.. Ama Ömer'e de hak veriyorum.. Eğer o arabadan Betül'ü çekmeseydi Hem Betül'ü hem de kızını kaybedecekti. İkisini de kaybetmek istemezdi, eminim. Fakat o anki korkuyla aklında sadece Betül'ü kurtarmak olduğu için negatif yönlerini düşünemedi.. Betül kadar o da üzüldü, eminim. Her ne kadar Betül yeniden hamile olsa da asla Elif'i unutmayacaklarına eminim, hatta belki eğer kızsa bunun adını da Elif koymuşlardır.. Bir de Betül'ün Ömer'e " SEN KATİLSİN ÖMER! SEN BEBEĞİMİ ÖLDÜRDÜN, BENİ ÖLDÜRDÜN," diye bağırdığı kısımda kendimi Ömer'in yerine koydum. Betül'ün çok sert konuştuğunu fark ettim. Sonuçta bebeğini kaybeden sadece Betül değildi, aynı şekilde Ömer'de bebeğini kaybetmişti fakat Betül acıya dayanamayan biriydi. Bu yüzden içindeki kinini ve öfkesini Ömer'e dökerek rahatlamayı tercih etti. Ömer'in nasıl içini döktüğü muamma... Ama unutmamak gerekir, her ne olursa olsun kalbimin tamamı "ÖMER VE BETÜL GÜNSUR" çiftiyle kaplı ve benim için gerçek aşk sadece Ömer ve Betül'e ait. Ömer'in Betül'ün hamile olduğunu öğrendiğinde hızlıca sarılması sonra kendinden uzaklaştırıp, "Anne, alın şu kızı buradan, şimdi elimden bir kaza çıkacak, zarar vereceğim, Allah korusun.." demesinin naifliğini hiçbir zaman unutmayacağım. Her gece Betül'ün yanına diz çöküp kızına Kur'an okumasını, onu dine daha doğmadan alıştırmaya çalışmasının ağırlığını da asla unutmayacağım.. Ya da Kutay'ın Betül'ün yanına gelip, (İkinci kitaptan bahsediyorum, mecburen evlenip de saklanmak amaçlı gittikleri evde yaşanan olay.) Ömer'e yumruk attıktan sonra "SEN KİMSİN LAN?" demesine karşın Ömer'in yumruğunu Kutay'ın suratına indirirken, "KOCASIYIM!" demesini.. Bunları kaç yaşına gelirsem geleyim asla unutmayacağım, ben Ömer'i asla unutmayacağım. Eğer bir gün Allah nasip ederse de Ömer gibi biri karşıma çıkarsa, o zaman Allah'a dualarımı, "Allah'ım dualarımı kabul ettiğin için teşekkür ederim," diye değiştireceğim... Allah'a emanet olun.💚

Nefise

@nfshn ·

20 Nisan 2020 21:07

Ah, uzun uzun kitaptan bahsedip hafızamı tazelediniz kitap hakkında. Çok güzel şeyler vardı. Yorumunuzdaki çolpu şeye de katılıyorum. Siz de Allaha emanet olun.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nefise