Büyük mutasavvıf ve tasavvuf şairi Ferîdüddin Attâr. Eserin muhtevası; din, tasavvuf ve ahlâk kurallarını kapsayarak bir öğüt, nasihat kitabı olmasından gelmektedir. Kendisinin Ömer Hayyam' ı büyük bir âlim görmesi ve Mevlana' nın da, kendisinin yolundan gitmesi tarih ve edebiyat açısından önemli şahsiyetler olduğunu kanıtlar niteliktedir. Dünyadan ahireten, cennetten cehennemden, fakirlikten zenginlikten bir çok konu barındırmakla birlikte; insanoğlunun davranışlarının belli bir nizam ve ölçü içerisinde yapılmasını öğütlerle anlatan bir eser. Eser kişinin cömertliğinden tutun ki yemek yeme adabına, fakirlikten tutun ki edinilmesi gereken dostlara kadar birçok konu içermektedir. Eserde eleştirdiğim bir konu var ki o da kadınlarla ilgili. Kadınları bozgunculuk yapan bir yaratık olarak gösteriyor. Güvenilmeyecek, güzelliğine kanılmayacak ve fazla tamah edilmemesi gereken bir unsurmuş gibi anlatıyor Şaşırdığım ve açıkçası anlam veremediğim ise "şeytanî hareketler" adlı bir başlık oldu. Buradaki öğüdü tam metin olarak alacağım. "Dört huy şeytandan gelir, bunları bilen kişi Allah'a yakın olur. İnsanın birden çok yahut aniden hapşırması şüphesiz şeytan işlerinden biridir. Burun kanaması da insanın apaçık düşmanı olan şeytandandır. Ey oğul! Gafletle esnemek ve kusmak da mel'unun işidir, onun hilelerinden sakın." Hapşırmak neden bu şekilde görülmüş bilemedim. "Nasihatler" başlığında da kanaatimce doğru olmayan öğütler vardı. Genel itibarıyla çıkarılması gereken çok fazla öğüt var. Uygulanması şart olanlar var. Edebiyat okuyan biri olarak, bu kitapları okumanın değerini, hocalarımızın neden okumamız gerektiği hususunda yaptığı ısrarları daha yeni yeni anlıyorum. Kitapla kalın.

PendnameFeridüddin Attar · Semerkand Yayınları · 20121,602 okunma

·

353 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra