"Kafka küçük bir çocukken bir gece yarısı ağlayarak anne ve babasını uyandırdığı için, babasının onu yatağından tutup kaldırdığını ve evlerinin arka sundurmasına bıraktığını hatırlamaktadır; bu, Kafka'nın -en azından geriye dönüp baktığında- kendisinin babasına kıyasla bir hiç olduğunu hissetmesine sebep olmuştur. Hermann Kafka hem evi hem de dükkanı oğlunun 'zorbalık' olarak ifade ettiği bir güçle idaresi altında tutuyor, çocukları şiddetli bir alaycılıkla eleştiriyor ve çalışanlannın hem yüzlerine hem de arkalarından çok acımasızca konuşuyordu."
Dost Kitabevi - Kafka babasının yanında kendisini -kendi ifadesiyle ezik hissediyordu. Hermann Kafka'nın (bir çocuğa muhte melen kocaman görünen) iri bedeni, yaygaracı özgüveni ve mutlak otoritesi, bir dev gibi görünmesine neden oluyordu.