Şiddet aslında biz farkında olsak da olmasak da hayatımızı kaplamış vaziyette; ama çoğu zaman farkında olamıyoruz; gözle görülecek hâle geldiğinde rahatsız olup bir tepki veriyoruz. Sonuçta hepimizin içinde bir yerde şiddet potansiyeli var. Belki az, belki her an zarar verebilecek kadar çok. Peki, bu şiddete eğilim doğumla mı başlıyor yoksa esas olarak çevrenin etkisi mi oluyor? Şiddete eğilimli olduğu gerekçesiyle birtakım tedavilere maruz kalanlar bu tedaviden sonra, iyileştikleri söylendikten sonra, gerçekten de iyileşiyorlar mı? Bu "iyileşebilecek" bir şey mi? Islah mümkün mü? İşte Otomatik Portakal bunu başarılı bir şekilde irdeliyor. Ben kitap boyunca cezanın işlevinin ne olduğunun sorgulamasını yaptım. Nedir ceza müeyyidelerinin esas amacı? Ödetme mi, kamu vicdanını rahatlatma mı, ıslah mı? Islahsa şayet, gerçekten de ıslah oluyor mu "suçlu" bireyler? Ayrıca ıslah olmak bireyin seçimi mi yoksa devletin mi? Peki ıslahtan kastımız tam olarak ne? Evet, herkesin iyi olmaya çalıştığı, kötülüğün ortadan kalktığı bir toplum, herkesin hayali; ancak kişinin iyi olmaya zorlanması kabul edilebilir mi? İyi ve kötü arasında bir seçim yapma şansı olmayan bir bireyin, anlayamadığı nedenlerden ötürü de olsa, daima iyiye yönelmesi çoğumuzu mutlu ve tatmin eder belki; ancak böyle bir bireyin iradesinin ortadan kalktığını ve özgür olmadığını da söyleyemez miyiz? Kaldı ki iyi ve kötünün nesnel bir tanımı yapılamayacağından iktidardaki kimseler kendilerine göre birtakım iyi ya da kötü tanımı yaparak diğerlerini de bunu kabul etmeleri yönünde zorlayamazlar mı? Bu da totaliter bir rejime gidiş değil midir? Anthony Burgess, yüz yetmiş bir sayfada, karakterler üzerinden bu tür sorgulamaları ister istemez yaptırıyor bizlere. Bir sonuç elde etmek ise benim açımdan kolay değil... Kitaptan güzel bir parça yazıp, yazıma son vermek istiyorum. Bazılarımız anadan doğma savaşçıyızdır. Özgürlüğümüzü korumamız gerek. Benim için siyasi partiler önemli değildir. Nerede bir kötülük görürsem ona karşı çıkarım. Parti adlarının bir önemi yoktur. Özgürlüktür önemli olan. Halk özgürlüğü için baş kaldırmaz, direnmez. Bir lokma ekmeğe, bir kaşık çorbaya değişir özgürlüğünü. Bunun için onların altına ateş yakmak, haklarını aramalarını sağlamak gerekir. Demokrasi istiyorlarsa onu kazanmak için savaşmaları gerekecektir.

Otomatik PortakalAnthony Burgess · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 200992,3bin okunma

·

131 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sidra İbiş