Dünya, ahirete taşıyan bir köprüdür. Bu köprüye ayak düşüren, onun diğer ucunda kabrin olduğunu bilmeli. Zira o köprüye bastığında, bir diğeri köprüden geçip kabre varmıştır. Dolayısıyla, varılacak hedef uzak sanılmasın. Köprüye ayak basar basmaz varılacak hedef görünmüştür. İnsanların çoğu, gurur ve gafletle dünya köprüsünde saray ve köşk inşa etmiş, gelen ecel yeliyle bunların hepsi perişan olmuş. Onlardan hiçbir iz kalmamış. Niceleri de benlik davasına kalkışmış, iddialarını ispat edemeyip yalancı olmuş ve muradlarına kavuşamamışlar.
Hz. Süleyman(as) için söylenir:
"Süleyman'ın mülkü Süleyman'a erişti. Bu mülk, şu yalancı dünyadır. Mülk burada, Süleyman nerede?”
O halde, ey gafil ve mağrur kişi!
Nasıl, "Bu kişi ölmüş, bu da ölmüş.” dersin? Ey biçare, cahil ve ahmak! Nasıl, "Bu kişi hasta, bu da hasta.” dersin? Neden aynı akıbete uğrayabileceğini düşünmezsin?
Azrail'in(as) eline düşeceğin, hor ve hakir olacağın aklına gelmiyor mu?
Sayfa 79
·
201 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.