Korkuyu hissetmekten o kadar korkuyoruz ki, sırf o duyguyu hissetmemek için elimizden geldiğince risk almaktan, konfor alanımızdan çıkmaktan çekiniyoruz hatta belki çıkmıyoruz. Kitabın konusunu genel anlamda herkes kısaca özetlemiş zaten ve ben tekrar bundan bahsetmek istemiyorum. Evet ortada yapılan bir hata sonucu duyulan korku, utanç, pişmanlık var ama ben korkuyu ilk defa böyle güzel özetleyen bir paragraf okudum ; Fritz ; " Küçüğe acıyıp acımadığımı sordun, değil mi? Cevabım, artık acımıyorum, olacak. Çünkü bu zor gelse de, cezalandırıldığı andan itibaren içi rahatlamıştır. Asıl dün mutsuzdu, zavallı atı kırıp ocağa attıktan sonra evdeki herkes onu ararken, her an, her dakika bulunacağı korkusuyla yaşıyordu. Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir. Kızımız da cezası kesinleşir kesinleşmez hafifledi. Ağlaması seni şaşırtmamalı, bu sadece bir boşalmaydı, önceden baskı altında içinde duruyordu. İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır. O eğer çocuk olmasaydı veya içini en gizli noktasına kadar görme olanağımız olsaydı, inanıyorum ki aldığı cezaya ve döktüğü gözyaşlarına rağmen, dün olduğundan çok daha hoşnut olduğunu görürdük. Oysa dün, görünürde kaygısızca ortalıkta dolaşıyordu ve kimse onu suçlamıyordu.” İşte bu cümleler beni çok etkiledi. Aslında korkularımız o kadar yoğun ve inatçı ki , tek bir an ile bu korkuları yenmek mümkün. Hatta bunları gizlemek çok daha fazla işkence çekmemize sebep oluyor. Halbuki hayallerimiz için tek bir an gereklidir , tek bir an bizi o hayale daha yakınlaştırır. Ama korkularımız, geleceğe karşı kurduğumuz komplo teorileri hep bizi geri çekti. Halbuki, sadece tek bir an ve tek bir adım o korkuyu büyük ölçüde yenmemize yetecek. Normal inceleme çok sık paylaşmam ama bu cümleler bana çok şey kattı ve belki benim gibi düşünen veya düşünecek olan birileri vardır diye yazma gereği hissettim . Sonu ters köşe oldu evet ama ben bu sonu tahmin etmiştim ve hatta " yok ya öyle değildir " diye kendime inanmamıştım ama şuan kendimle gurur duyuyorum :')

KorkuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Yayınları · 2022102,7bin okunma

·

152 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sümeyye Yılmaz