Şimdi toprağa bakamıyorsun.
Çifte salsan kara öküzü
Gözlerine bakamıyorsun.
Bütün gözler onun gözleri
Bütün çalışanların emeği,
Onun emeği,
Sonra malûm...
Zonguldak treni
Kömür dağları, kömür madeni
.................................
İnsanlar gidiyorlar
Gurbete,
Şehire,
Kâra,
Sen bir efkâr gelmiş de ağlıyorsun.
Sayfa 51 - Ayko Yayınları -1.Baskı- Ocak 1983