Genel anlamda beğendiğim ama şurası da olmamış dediğim kısımların olduğu bir kitap oldu benim için. Lakin Mine Söğüt'ü de kalemini de çok severim. Bu eseri de yoksulluk, evsizlik, kimsesizlik üzerine kurulu toplumcu bir eser. Eserde gözümüze çarpmayan, belki de farkında olmak istemediğimiz, sokakta yaşamak zorunda kalan insanlar, masalsı, hayalle- gerçek arasındaki hayatları ince bir çizgide anlatılıyor. Lakin bu konuyu işleyen Şebnem İşigüzel'in Çöplük kitabıyla ister istemez kıyaslayınca bu eser zayıf kaldı onun yanında. "Çöplük" eserini öyle bir kaleme alıyor ki yazar, canınız acıyor, içinize bir huzursuzluk çöküyor. Başkalarının Tanrısı'nın da konusu benzer :sokaklara ya mecburiyetten düşen ya da mevcut hayatın rutinine isyan edenlerin bile isteye geçmişini ardında bırakarak gelmesi işleniyor. Lakin yazarlar farklı olunca üslup da farklı oluyor. Eser sokakta yolları kesişen beş kişinin öyküsünü okuyoruz. Karanlık bir geçmişi olan, emekli hayat kadını ve bacakları dizden kesik Efsun Abla, hafızasını kaybetmiş Adnan Abi, çocukluğundan beri sokakta yaşayan madde bağımlısı Hülya, bir sabah uyanıp işini, evini, çocuğunu arkada bırakan şair Musa ve aralarına sonradan katılan çöpte buldukları Matruşka isimli bebek. Roman, şair denen Musa’nın ağzından anlatılıyor. Musa, büyükşehrin keşmekeşi içinde yuvarlanan, mutsuzluk konusunda günümüz insanını temsil eden bir karakter. Eserin en ilginç karakteri ise Efsun Abla. Küfürleri,sigarası,masalsı anlatıları, neşesi ile eserin en renkli karakteri. Şair Musa'nın ona olan tutkusu, saplantısı, okuyucuya iyi aktarılmış. Eserde karakterlerin konuşmalarının sokak insanına göre çok sofistike olması, eseri gerçekçilikten uzaklaştırmıştı bence. Lakin metin son derece anlaşılır, ama kolay okunur değil; öyle beylik cümleler ediliyor ki, okuru üzerinde düşünmeye itiyor. Eserde beğendiğim yanlardan biri, bir şair ya da zengin bir adamın da sokağa düşebilecek duruma gelmesi, tabiri caizse kendine isyanı, hayalle gerçek arasındaki gel gitleri daha sonra bir liman gibi sığındığı, bacakları olmayan emekli bir hayat kadınına olan aşkı etkili bir anlatımla verilmiştir. İster istemez okur da o insanları eleştirmeye, yargılamaya hakkımız olmadığı konusunda eseri okurken kabulleniyor. Eğer bir insan sokaklarda yaşamayı tercih ediyorsa, eğer bir kadın delirip bacaklarını dizden kendi kesiyorsa, eğer terkedilmiş bir bebek sokakta büyüyorsa, hepsinde biz de suçluyuz. Bu sebepledir ki Başkalarının Tanrısı, her yönüyle insanı sorgulatıyor. Esere ismin verilişini en iyi anlatan alltaki ifadelerdir: "Yalan söyleyeceksin. Ben öğreteceğim sana yalan söylemeyi. Her şeye ama her şeye tamah edeceksin. Sende olmayan ve başkalarında olan her şeye. Tek bir tanrıya bile inanırsan hakkımı helal etmem sana. Senin tanrın yok Matruşka. O başkalarının tanrısı!" s. 128 Eser sürpriz sonludur diyeyim de bombayı patlatayım :))) keyifli okumalar *Aşkla şiddet bazen aynı şeydir. O yüzden de ikisi de çok tehlikeli. S 34 *Hepimiz şiir gibi konuşuyor, hayvan gibi yaşıyoruz. S 48 *Yüzleşmenin ilk enstrümanı görmek. Yüzleşmek için görmemiz lazım. S. 91 *Biz bu koca şehirde nereye saklanacağız? Kaderlerimizden nasıl kaçacağız? Nasıl sadece kendimiz olarak kalacağız? Matruşka'yı ne yapacağız? S. 103 Annesinin kırlara geri döndüğüne inanan ve onun çöpü gibi geride kalıverdiğini anladığında da hayatını sürdürmek için bedenini satmaktan başka bir seçeneği olabileceğini hiç aklına getirmeyen küçük bir kız çocuğunu asla bağrına basmayan bir hayatı unutmak kolay değil. S. 117

Başkalarının TanrısıMine Söğüt · Can Yayınları · 20223,218 okunma

·

831 görüntüleme

Öykü

@otomatikmandalina ·

20 Nisan 22:18

kitabın sonu Musa’nın eski hayatına geri dönmesiyle mi bitiyor yoksa bunların hepsinin birer kurmaca olmasıyla mı

Arzu Polatkan

@Arzupo ·

20 Nisan 22:31

Epey oldu okuyalı inanın detayları unuttum😅, zaten karakterler, masalsi harika bir kurguyla veriliyor ,ben kurmaca olarak düşündüm, sanki okura bırakılmış gibi,ama dediğim gibi detaylar resetlenmis bende🫣

3 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Arzu Polatkan