Kitabı okurken insanların bakış açılarının her şeyi ne kadar değiştirdiğini yeniden keşfettim. 1948'e kadar ve ondan sonra günümüze kadar Filistin'in bu duruma gelmesinde önce Filistinlilere sonra Müslümanlara kızdım. Biz Müslümanlar uyutulduk ve hala uyutuluyoruz. Siyonistlere karşı öfkem arttı. Yahudilerin hepsini siyonistlerle aynı kefeye koymanın doğru olmadığını bir kez daha okudum. İnsanın ne kadar zalimlesebileceginin örnekleri de var ne kadar merhametli oluşlarının da. İnan söylenenlere her zaman inanmamali bir de kendisi bakmalı, incelemeli, görmeli. Ben bu kitabı okuyana kadar tüm yahudilerin o toprakları terketmeleri gerektiğini düşünürdüm. Çünkü o toprakların hakkı tümüyle Filistinlilere ait. Şimdide öyle düşünüyorum fakat sanırım tümüyle Filistinlilere ait bir devlet zor görünüyor. Müslümanlar artık uyanmali. Yazık ki bizim yapmamız gerekenleri dindaslarimiz olmayan insanlar yapıyor. Biz ne yapıyoruz? Yatiyoruz ve nefsimiz neyi isterse onu yapıyoruz. Uyuşmuşuz, uyuşturulmuşuz. Bir an önce kendimize gelmeliyiz. Yıl 2022. Kitap 2012 lerden bahsediyor en erken. 10 yıl daha geçmiş. Ve daha kötüleri oldu. Siyonistler zulümleri arttırdı. İnsanlar hala direnmeye çalışıyor. Yıllar geçiyor Biz ne yapıyoruz Allah için?