Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde
Yalnız bende değil yalnızlık hâli
Deniz de karanlık, gökyüzü de
Bir acayip kuşların hâli
Bakma fakirmişim, kimsesizmişim,
Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Benim de sevdalar geçti başımdan .
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Zamanla anlıyor insan dünyayı.
Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada
Kötülükten gayri?
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
Orhan Veli Kanık / Ölüme Yakın