Nablus Muharebesi'nden acı bir hatıra
Bir anda soyma harekatı başladı. hücum edenler 10 bin kişiden fazla idi. biz ise 400 kadar olduğumuza göre ilk ganimeti tabii ilk soyan bedevi alacaktı. bir asker üzerine on kişi birden çullanıyordu ve askerden aldıklarını taksim edemiyorlardı. bu meyanda çabuk soyunamayanları cenbiye ile yaralıyorlar veyahut da öldürüyorlardı. ve mütemadiyen binlerce insan "işlah irbi" diye bağırıyorlardı. sonradan anladık ki bunun manası "hemen soyunun" demekmiş...
Bu vaziyet karşısında üzerimde ne varsa soyunarak attım. sıkışıklıktan çizmelerimi çıkaramıyordum. aklıma derhal çakı bıçağım geldi. bir kolayını bularak çizmelerin de koncunu kesmek suretiyle çıkararak, bu suretle don ve pantolonu da çıkarmaya muvaffak oldum. artık üzerimde alınacak bir şey kalmamıştı. bu da selamete çıkmanın en kestirme bir yolu idi. artık çırılçıplak köye doğru yürüyorduk. bütün köy kadınları damların başına çıkmış "lü lü lü" diye durmadan bağırıyorlardı. ve bu vakada çabuk soyunamayanlardan herhalde 50'den fazla insan ölmüştü...
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.