ÖLÜM ve ANLAMI (üzerine)
.
Erich Fromm diyor ki: “Bireyin tüm hayatı, kendi kendini doğurma sürecidir... Aslında ancak öldüğümüz zaman doğarız.”
Ölümü ya tüm hayatımızın üzerine düşen bir gölge olarak görürüz, ya da zamanımızın sınırlı olduğunun bir hatırlatıcısı olarak. Zamanımızı ya yettiği kadar kullanırız, ya da elimizdeki zamanı kullanarak, insanlığımızın damgasını taşıyan potansiyelimizi doğururuz.
(.....)
..... acele yaşayanlara yüreğimiz sızlar ama, bundan alınacak bir ders olduğu pek aklımıza gelmez. Ölümü ister öteki dünyanın kapısı olarak, ister bir yokoluş olarak görelim, o yine de bize, verebileceğimiz her şeyi şimdi ve burada verebilmemizin önemini hatırlatır.
.
Sayfa 289 - İnkılâp Kitabevi, 1989, Çeviren: Belkıs ÇorakçıKitabı okudu
·
44 görüntüleme
Ölüm algısı o kadar kötü ki, klavyede bile ölüm “kafatası” sembolü ile gösterilmiş...
Okuduğum kitapların birinde rastladığım en güzel ölüm tanımlamalarından biri şöyle bir şeydi: “Ölüm, bakış açısındaki büyük değişimdir.” 🤔 Ne güzel değil mi? Acı verici de olabiliyor bakış açısını değiştirmek ve eskisini yenip yeni bakış açısına uyumlanmak ama, buna (gereğine) inanıyorsun, severek ve isteyerek yapıyorsun...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.