Bütün hakikatler bize karşıdır. Ama yaşamaya devam ederiz çünkü onları oldukları gibi kabulleniriz, çünkü onlardan sonuç çıkarmayı reddederiz. Astronominin, biyolojinin öğrettiklerinin tek bir sonucunu davranışıyla yansıtacak ve yıldız uzaklıklarıyla tabiat olayları karşısında tevazu ya da isyan duyarak yatağından çıkmama kararı alacak kişi nerededir? Gerçek dışılığımızın besbelliliğine yönelmiş bir gurur hiç olmuş mudur? Ve sonsuz içinde her fiil gülünç olduğu için kim artık hiçbir şey yapamayacak kadar cüretkar davranmıştır? Bilimler hiçliğimizi ispat ederler. Ama bundan son dersi kim çıkarmıştır? Kim bütünsel tembelliğin kahramanı olmuştur? Hiç kimse kollarını kavuşturmaz, karıncalar vaie arılardan daha telaşlıyızdır. Halbuki bir karınca, bir arı bir fikrin mucizesi ya da bir tekillik eğilimi ile yuva veya kovanında tecrit olabilseydi, zahmetlerinin manzarasını dışarıdan seyretseydi, gayretinde hala inat eder miydi?
·
252 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.