"Sen büyüyünce ne olmak istiyorsun?"
"Ben mi? Şey..."
"Hadi söyle bakalım: Doktor mu? Avukat mı? Yoksa ressam mı?"
"Ben şey olmaya karar verdim..."
"Eveeet! Ne olacaksın?"
“Ben büyüyünce, manyak olacağım."
Bu beklenmeyen cevabı verdiğimde küçüktüm. Şimdi de çok büyük sayılmam. O zamanlar "manyak" kelimesi hoşuma giderdi. Böyle olunca güçlü, cesur, herkesin korktuğu biri olacağımı sanırdım. Hatta bizimkilerin, komşularımıza benden gururla bahsettiklerini bile hayal ederdim.