O bir tohumdu ilk geldiği gün ve sevgiye çok muhtaçtı sevgisi bir bardak su misaliydi ve hiç ummadığı anda onu sulamak isteyen biri çıktı karşısına ve o kişi onu öyle güzel suladı ve sevgi verdi ki o tohum çok güzel bir çiçek oldu güzel bir papatya güzel bir Menekşe oldu ve o çiçek artık çok mutlu ama o sevgiyi veren kişiye asla unutmayacak ve onun emeklerini asla ama asla unutmayacak ve şunu diyebiliriz ki kalbim ne kadar temizse kalbini hak eden insanlar her zaman çıkar �yi ki varsın ve hatta İyi ki varsınız...
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.