"Yarın, yarın her şey bitecek!" Bir kumarbazın ya da umutlarıyla yaşayan bir insanın en çok kullandığı cümle, en sıkı sarıldığı umut bu beş kelimeden ibaret olsa gerek. Oysa "yarın" hiçbir şeyin biteceği yoktur. Kendisi de bilir yarının daha da kötü olacağını ancak başka yapacağı pek bir şey de yoktur.
Dostoyevski yine bir sefille karşımızda. Umutlarıyla beslenerek, kendini içerisinden çıkamayacağı durumlara maruz bırakan bir sefil. Bu durum herkesin hayatında yaşanabiliyor. Verilen mücadeleler boşa çıktığında, çabalamayı bırakarak gerçekçi olmayan umutlara tutunduğumuz dönemler başımıza gelebiliyor.
Yalnız Yeraltından Notlar'da ve Kumarbaz'da çizilen bu sefil karakterlere bir türlü ısınamadım. Çünkü gerçekten saç baş yolduracak cinste bu arkadaşlar.