Ah Kırım...
Bu toprağın... Dedelerimin kemikleri üstüne benim de kanım aksın. Gidin! Bir gün gelecek, yavrularımız geri dönecekler. Şimdi ayaklarımın, dizlerimin olduğu yerde benim bu izlerim silinecek, gelincik çiçekleri açacak. Benim kanım, kemiklerim üstünde de gelincikler açacak. Gidin! Bilin ki yavrularımız bir gün geri dönecekler, gelinciklere bakıp bizi hatırlayacaklar. Bu toprağın, bu yurdun kıymetini bizden daha iyi bilecek, onu bizden daha çok sevecekler...
Sayfa 482 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
·
1,211 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.