"Âsım'ın nesli... diyordum ya... nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi nâmûsunu, çiğnetmeyecek.
Şühedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O rükû olmasa, dünyada eğilmez başlar,
Yaralanmış tertemiz alnından, uzanmış yatıyor;
Bir hilâl uğruna ya Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için şehit düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı, değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid'i...
Bedr'in arslanlara ancak, bu kadar şanlı idi...
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem, sığmazsın."
Sayfa 175Kitabı okudu
·
68 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.