Tanrı bizden ne ister? Sadece iyi olmamızı mı yoksa iyiliği tercih etmemizi mi? Tercih şansımız olmadan iyilik yapmamız mı daha kutsal yoksa iyilik ve kötülük arasından iyiliği seçmemiz mi? Tercihte bulunma hakkımız elimizden alınırsa kişiliğimiz kalır mı ortada? Pavlov'un köpeği gibi şartlandırılarak, otomatik bir makinaya dönüştürülerek beklenen davranışları sergileyen birini insan olarak görmeye devam eder miyiz? Otomatik portakal sorgulatan, düşünmeye iten bir kitap. Toplumsal rollerin ve beklentilerin yerine getirilmesi için bireylerin özbenliğini yıkan deneyleri; şiddeti, tecavüzü, hırsızlığı ortadan kaldırmak adına kabul edebilir miyiz? Suç varsa ceza da vardır. Nitekim verilen ceza suçtan daha ağır. Ölüm cezasının bile daha hafif kaldığı bir ceza yöntemi. Kitabın kahramanı Alex 15 yaşında bir çocuk, bir ergen, suç makinesi. Öyle çok suç işliyor, günaha bulanıyor ki ıslah evleri tecrübeleri olsa da değişen birsey olmuyor ve hapse giriyor. Yaptığı tüm kötülüklerden, işlediği tüm suçlardan keyif alıyor. Kitap sonlanırken 18 yaşına gelmişti bile. Alex degisti mi sizce? Özgürlüğüne kavuşmak için kabul edeceği tedavi yöntemi onu kötü alışkanlıklarından vazgeçirebilirken, kötü düşüncelerinden de alıkoyabilecek mi? Başta söylemiştim Pavlov'un köpeği gibi klasik koşullandırarak istenen davranış elde edilebilir ancak tüm hayvanların en zekisi, düşünebilme yetisi olan insanın düşünceleri değişebilir mi?

Otomatik PortakalAnthony Burgess · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 200992,2bin okunma

·

189 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

chrysanthemum