Hayvan Çiftliği çok okunmuş, çok sevilmiş ve bir o kadar da eleştirilmiş, irdelenmiş bir kitap. Benim ilk okuyuşum bir şok etkisi yaratmamıştı bende. Çünkü lise talebesi değildim. Zaten okuduğum distopya kadar değilse de bende "gücün" çemberinden maalesef geçmiştim. Kendimi bildim bileli dua ederdim Allah'ım beni kimseye muhtaç etme diye. Hâlâ ediyorum ama burası dünya imtihanın günü saati konusu sık sık değişiyor ve insanlar her zaman başrolde. En çokta güce tapan insanlar. Bir güçlüye kukla olup seni de öyle isteyen. Yani bu olayı tanıyordum. Benim kafamda oluşan şey kitaptaki hayvanları insanlaştırmaktı. Bu bir hakaret değil. Bir insanı aşağılamak için hayvan benzetmesini yapmayı çok acı bir şekilde tecrübe ederek bıraktım. En sevmediğim hayvan yılan, ondan fazla tiksindiğim insanlar oldu. Bu nedenle buradaki hayvan karakterleri insanlaştırmaktan kastım da o şekilde bir olay değil. Gücü ele geçiren inanların hareketleri ile benzeterek okudum diyelim. Çok sevdiğim bir söz var: İnadın gözü kördür, şeytanı melek gösterir. Hayvanların, çiftlik sahibine yaptığı darbeden sonraki yaşantısı bana bu sözü hatırlattı... 🪄 Hayvan Çiftliği bittikten sonra Okuma Rehberi başlıyor. Orada Sinan CANAN, Nevzat TARHAN, Kemal ÖZTÜRK ve Cemalnur SARGUT'un kendi alanlarında yaptığı bir nevi kitap incelemesi yer alıyor. Bu kısmı eleştirmem gerek ama hiç içimden gelmiyor şimdi. Sadece kendi alanında yazmak değil de o çizgide incelemelerini isterdim. Bu tanıma uyan sadece Nevzat TARHAN'dı. Onun tahlilini dikkatle okudum, daha önce hiç bir kitabını okumamış olduğum halde. Diğerleri genel olarak görüşlerini yazmışlardı, tam bir tahlil diyemem. Abraham Lincoln'ün şöyle bir sözü vardır: "Bir insanın karakterini denemek isterseniz ona güç verin." Hayvan Çiftliği'nden benim anladığım tam olarak bu. ️

Hayvan Çiftliği ve Okuma RehberiNevzat Tarhan · Tuti Kitap · 09 okunma

·

480 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren