Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim,
bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde
düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi,umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım
başımı omuzuna, ağlasaydım doya doya..Geçerdi üşümesi yüreğimin, geçerdi üşümesi bilirim. Kirpiklerimde yağmurlar dumanlanmazdı...
Nuri Can
··
936 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.